"آرزو"ها کودکان را به حرکت ترغیب کردند!
10 نفر از نوجوانهای 15 تا 21 ساله کانون اصلاح و تربیت، طرح آمال را با کتاب NFE* که محتوایی برای کودکان و نوجوانان با شرایط ویژه و یا بازمانده از تحصیل دارد، شروع کردند. جلسهی اول برای آنها تازگی داشت و به نظر میرسید از اینکه فضای کلاس مثل مدرسهشان نیست و تسهیلگر، کلاس را به طرز متفاوتی اداره میکند، غافلگیر شده باشند. موضوع این کلاسها "کسب و کار" انتخاب شده بود تا کمک کند، نوجوانان بعد از برگشتن به زندگی عادی، مهارتهای بیشتری برای حل چالشهای زندگی و ایجاد تغییر در زندگی خود داشته باشند. اولین بحثهای کلاس با این سوال تسهیلگر شکل گرفت: "شغل محبوبتان چیست"؟ و "چه مشکلاتی بر سر راه رسیدن شما به هدفتان وجود دارد"؟ بچهها به خاطر شرایط فعلیشان و زندگی در کانون، جواب واضحی برای این سؤالات نداشتند، مثل اینکه شغلی را متعلق به خود ندانند یا آینده برایشان مبهم باشد. تسهیگلر کلاس با آگاهی از نقش خود، به جای دادن پاسخ، تلاش میکرد جواب دادن به سؤالات را برای آنها تسهیل کند و به آنها کمک کند از زوایای مختلف به موضوع نگاه کنند تا جرقهای در ذهنشان زده شود. به تدریج سکوت کلاس شکسته شد و نظرات بیشتری از سمت شرکتکنندگان کلاس داده میشد. نظراتی مثل داشتن یک گلخانه برای پرورش گل، آرایشگری، حتی یکی از آنها که مدرسه نرفته بود، گفت که دوست دارد پزشک شود. در آن لحظات، امید به زندگی را در چشمان آنها می شد دید و به این باور رسید که "آرزو" میتواند موتور ایجاد انگیزه برای ساختن آیندهای بهتر برای بسیاری از این کودکان ناامید باشد. کلاس از الان شروع شده است، حالا تسهیلگر میتواند کودکان را در یادگیری مهارتهای لازم برای رسیدن به آرزوهایشان همراهی کند.
* Non-Formal Education