مروری بر اجرای برنامه

مرکز نگهداری کودکان کار نپال از سال 2008 برنامه‌ی آموزش اجتماعی و مالی افلاتون را برای کودکان و جوانان به صورت آموزش غیر رسمی برای کودکان کار و کودکان و جوانان ساکن در خانه‌های نگهداری کودکان اجرا کرده است. این مرکز برنامه‌ی افلاتون را توسط شبکه‏‌ای از خانه‏‌های نگهداری کودکان در کاتماندو، پانویتی، چیتوان، بیراتنگر اجرا می‌‏کند و برنامه‌ی آموزشی افلاتون را در اختیار جوانان ("فارغ‌التحصیلان" خانه‏‌های نگهداری کودکان) قرار می‌‏دهد. کودکان و جوانان باشگاه‏‌ها یا اقدام‌‏هایی مثل درست کردن کارت برای پس‌انداز راه انداخته‌‏اند. سازمان "دستاورد جوانی" و کاپینس (مرکز اطلاعات کاپیلواستو) هم برنامه‌ی افلاتون را در مدارس و باشگاه‏‌های خودیاری کودکان در نپال اجرا می‏‌کنند. این مراکز در سال 2012 در مجموع برنامه‌ی آموزشی افلاتون خود را برای تقریبا 8 هزار کودک و جوان در نپال ارائه کردند.

در حال حاضر این مرکز به دفتر یونیسف در نپال و همکاران مجری آن که برنامه‌ی افلاتون را در بسته‌ی جامع خود برای رشد و مشارکت جوانان گنجانده‌‏اند، کمک‏‌های فنی ارائه می‏‌دهد. این کمک‏‌ها شامل آموزش‏‌های اجتماعی و مالی، مهارت‌‏های زندگی و آگاهی‏‌رسانی در زمینه‌ی معیشت است. هدف‌‏گذاری آنها برای پوشش دادن 60 هزار نوجوان در سال 2014 و رسیدن به 300 هزار نفر با گسترش برنامه در سال 2017 است.

داستان جوانان: بزرگ شدن در خانه‌های نگهداری کودکان در نپال

آنیتا را بعد از درگیری‏‌های ده‌ساله‌ی نپال در اواسط دهه‌ی نود میلادی به خانه نگهداری کودکان فرستادند. مددکاران اجتماعی می‏‌گویند آنیتا به علت تجربه‌ی آسیب‏‌های روانی رفتارهای ضداجتماعی و همراه با پرخاشگری از خود بروز می‌‏داد که نیازمند جلسات مشاوره‌ی طولانی بود. این خانه محیط دوستانه‌‏تری برای او فراهم کرد و از فعالیت‏‌های متعددی برای بازتاب و تفکر شخصی هم استفاده شد. دو سال طول کشید تا آنیتا با دیگران معاشرت کند. او در نهایت در مدرسه ممتاز شد، استعداد لازم برای میزبانی رویدادها را از خود نشان داد و در آواز خواندن و نقاشی هم پیشرفت کرد.

آنیتا حالا در 18 سالگی و به عنوان فارغ‌التحصيل خانه‌ی نگهداری کودکان، عضو انجمن جوانان است و در جلسات افلاتون شرکت دارد. او طی اقامتش در خانه‌ی نگهداری کودکان از طریق برنامه‏‌های آموزش اجتماعی مرکز نگهداری کودکان کار در نپال چیزهای زیادی در مورد توسعه‌ی فردی و حقوق و مسئولیت‏‌ها یاد گرفت. اما موضوعاتی مثل مدیریت شخصی پول و انجام اقدام‏‌هایی که در جلسات جوانان افلاتون می‏شنید، برایش تازگی داشت. او از بحث در مورد رابطه بین پول و داشتن رفاه لذت می‏برد و می‏‌گوید: "پول خوشبختی نمی‏اره. پول فقط کمک می‏‌کنه ما فرصت‏‌هایی به دست بیاریم. من از کم‏پولی می‌‏ترسم، چون می‌‏ترسم به خاطر نداشتن پول فرصت‏‌ها رو از دست بدم".

آنیتا همچنان برای دوستان حاضر در گروه جوانان مرکز نگهداری کودکان کار در نپال، دخترانی که به آنها درس می‏‌دهد و همچنین برای سایر دختران در خانه کودک صلح که وقتی بچه بود آنجا زندگی می‏‌کرد، سرمشق به حساب می‌‏آید. مددکار اجتماعی خانه کودک می‏‌گوید: "آنیتا به خانه سر می‏‌زند و دخترها با دیده‌ی تحسین به او نگاه می‏‌کنند". آنیتا به عنوان دختری که گذشته‌ی دردناکی داشته، به توانمندی و قدرتی رسیده که می‏‌تواند به رشد اطرافیان کمک کند و برایشان الهام‏‌بخش باشد.

 نقل از بازدید برای یادگیری و تسهیل در نپال، سپتامبر 2010

درباره‌ی مؤسسه‌ی همکار افلاتون

مرکز نگهداری کودکان کار در نپال که در سال 1987 تأسیس شد، یک سازمان غیر دولتی پیشرو در نپال است که به شکل‌‏گیری جنبش حقوق ملی و بین‌المللی کودکان کمک می‏‌کند تا همه اشکال سوءاستفاده، بهره‌کشی و بی‌عدالتی نسبت به کودکان از بین برود. این مرکز از روش‏‌های گوناگونی مثل دفاع حقوقی، اقدام اضطراری، بسیج عمومی و ایجاد اتحاد و وحدت رویه بهره می‌گیرد.

  مشاهدهی همهی همکاران افلاتون در آسیا