می خواستم از حال و هوای بعد از تعطیلات برای شروع موضوع هویت ملی و ایران کجاست، ایران چه دارد، ایران در کجا واقع شده استفاده کنم.

* می‌خواستم جستجوگری در ارتباط با فرهنگ، مناطق، هنر ایران را در دانش‌آموزان  تقویت کنم.

* آگاه شدن به منابع متنوع و میراث فرهنگی موجود و دست کم نگرفتن آنچه که داریم.

* مطلع شدن به چالشهای پیش روی یک میزبان که مهمان خارجی دارد.

موضوع را کمی متفاوت با طرح درس گفتم چرا که وقتی میگوییم کسی گم شده بچه ها طنز را شروع می‌کنند یا با google map و ابزار جدید به دنبال راه حل‌های غیر ارتباطی هستند. پس اینطور گفتم: شما میزبان یک فرد خارجی هستید که فارسی نمی‌داند، شما leader او هستید تا در این سفر او را راهنمایی کنید.

ریاضی 1: رفتن به سایت کامپیوتر برای جستجوی اینترنتی در ارتباط با موضوع، گروه بندی با سلیقه خودشان، ساخت پاور یا مجموعه عکس از مکانها، لباسها، غذاها و شیرینی ها و اکوسیستم و طبیعت. 2) در جلسه بعد من نقش خارجی را بازی کردم تا بتوانم سوالهای چالشی‌تری بپرسم (مثل: ایرانیها همه فارسی صحبت می کنند؟ ایرانی‌ها یک قوم هستند؟ لباس همه مردم یکسان است؟ اگر من به عنوان توریست روسریم کمی عقب باشد، پلیس من را به زندان خواهد برد؟ من در اخبار و روزنامه چیزهای زیادی از ایران خوانده ام، مگر دختران ایرانی حق رفتن به دانشگاه را دارند؟ تروریستهای ایران همه جا هستند؟ آیا تهران مترو دارد؟ من چگونه میتوانم از مترو تهران استفاده کنم به من بگوئید چگونه؟ ایران شیر و ببر دارد؟ آیا جزیره ای در ایران هست ؟ ایران چند میلیون جمعیت دارد؟)

 

 

ریاضی 2:

1) به حیاط رفتیم و قرار شد با توجه به موضوع طرح درس (محل زندگی، سوغات، فرهنگ، هنر، زبان) پوستر درست کنند. بعضی ها روی نقاشی وقت گذاشتند و بعضی ها با بی‌حوصلگی نوشتند و بیشتر روی گفتگوها کار کردند.

2) یک گروه توانست پوسترش را ارائه بدهد و درواقع تور موردنظر خودشان را پکیج کرده بودند طبق شهر و بازدید و هتل و رستوران.

3) جلسه بعد تئاتر تصویری با موضوعات که  یک نفر سردر گم، دو نفر دنبال مسیر، سه نفر همسفر را بازی کردند بسیار شاد شدند، بعد یک مهمان در نگاه اول به خارجی‌ها بی شباهت نبود به کلاس آوردیم گفتم ایشون یک مهمان هستند از یک کشور اروپایی، هی کنجکاوی کردند مدام شک کردند چرا حرف نمی‌زند؟ حتما ایرانی است گفتم تئاتر بازی کنید و میزبانش شوید، او به موقعش صحبت می کند کلاس در هیجان و کنجکاوی بود (با خودم گفتم در نهایت چه می‌شود؟ از هر تاکتیکی استفاده می کردند که مهمان صحبت کند! کلاس رسما شلوغ شد) توپ کاغذی حاوی سوالات را درست به دست کردند این سوالات را نوشته بودم طبق طرح درس: کدام مکان را برای نشان دادن به خارجیها انتخاب می کنید؟ چگونه خود و جامعه تان را به آنها معرفی می کنید؟

فقط سوال یک و دو را خواندند و حالا با لحن شوخی و خنده پاسخگو بودند. تا طبق تئاتر تصویری گفتم یک گروه چهار نفره شوید که در حال سفرند و شهرتان را انتخاب کنید بعد به شیراز و کیش و تهران تقسیم شدند و در گروه ها هماهنگی کردند و گروه اول برای تهران وارد صحبت با مهمان خارجی شد به محض که ایشون صحبت کرد بچه ها تا چند ثانیه جیغ می زدند، وای سرکار بودیم وای می دونستیم سرکاریم چرا؟! مهمان گفت: یعنی شما یک مهمان غریب داشته باشید بهش می‌خندید مسخرش می کنید؟ خلاصه گروه تهران از پالادیوم شروع کرد و سوال تسهیگر این بود که چرا اینقدر می‌خواهید مدرنتیه تهران را نشان دهید؟

 

 

آنها گفتند باید بگید مهمان دقیقا از کجاست تازه وقتی گفتید از کجاست باید بگوئید چه چیزهایی دوست دارد و چه شخصیتی دارد؟

به نظرم درس آموخته خوبی است.

 

کلاس ریاضی 1چون از اطلاعات اینترنتی و جستجو استفاده کرد خروجی با کیفیتی داشت، اما گروه دوم چون با اطلاعات خود پوستر طراحی کردند موارد محدودتری را اشاره کردند.

کلاس ریاضی 2 به خاطر مهمان خارجی بیشتر درگیر حاشیه ها شد، اما کلاس ریاضی یک چون خودم نقش مهمان خارجی را بازی کردم به نکات و سوالات بیشتری فکر کرد.

کلاس ریاضی 2 در تئاتر تصویری فوق العاده خوب عمل کرد، هیجان و طنز و شادی کلاس واقعا بالا بود اما در عین حال به خاطر حواشی از هدف طرح درس دور شدم، اما می‌توان گفت ماندگاری موضوع درس برایشان کم نخواهد بود.

یک کم در مورد شیطنتهای نوجوانی بچه‌ها بیشتر فهمیدم.

 

 

 

مدام سوال می پرسیدند؟ جهانگرد است یا توریست؟ ثروتمند است یا نه؟ خرجش را من بدهم یا خودش؟ دقیقا از چه کشوری آمده؟ دوست دارد بیشتر با آدمها باشد یا بازدید برود؟... و تسهیلگر در مقابل این سوالات می‌گفت شما مشخص کن و با توجه به وضعیت او برنامه بریز.

در کل موضوع را دوست داشتند خصوصاً که یاد اردوهای مدرسه می افتادند و بیشتر تجربیاتشان از خاطرات گروهی بود که با هم ساخته بودند.

اطلاعات در مورد کلان شهرها خوب بود اما در مورد هویت ملی و منطقه زندگی و همسایه ها خیلی کم می‌دانستند.

این طرح درس پتانسیل بالایی برای درگیر کردن دانش‌آموزان با موضوع هویت ملی دارد. سرچ اینترنتی، پوستر، تئاتر، آوردن میهمان همه خوب بود. به نظرم با کمک کارگروه آمال می‌توان از قبل با معلم جغرافیا غذا، سوغات، قومیت‌ها هماهنگی کرد تا طرح درسهای جغرافیا با ابزارهایی مثل کارت و جورچین بهتر آموزش داده شود، چرا که اطلاعات دانش آموزان پائین بود.

به خاطر زمان کم کلاس فقط یک گروه موفق ارائه می‌شود باید از کرنومتر استفاده کنم.

باید رو مبحث احترام کار کنم در مواجهه با مهمان بعضی رفتارها عجیب بود!

 

بازگشت به صفحه ی گزارش های مربیان