موضوع طرح درس اول کلاس افلاتین (افلاتون برای نوجوانان) در یک هنرستان، "تغییر" بود. مربی توجه دانش‌آموزان حاضر در کلاس را به تغییرات لازم در کلاس خودشان جلب کرد و از آنها خواست تا مواردی را که نیاز به اصلاح و ایجاد تغییر دارد، عنوان کنند. همهمه‌ی بچه‌ها برای بارش فکری به راه افتاد و تغییرات لازم مشخص شد: درب ورودی کلاس رنگ شود، ساعت دیواری نیاز به باتری دارد، یک رومیزی سالم برای میز به همراه گلدان تهیه شود، نقشه‌ی کهنه‌ی کلاس از دیوار کلاس برداشته شود و... در جلسه‌ی اول کار تا اینجا پیش رفت که کارهای قابل اجرا مشخص شد و برای انجام هر کار، یک برنامه‌ی ساده طرح و از بین بچه‌ها داوطلبانه یک مسئول انتخاب شد. یک کار هم در همان جلسه به انجام رسید. گرفتن باتری ساعت از دفتر مدرسه و راه انداختن ساعت بلاتکلیف کلاس!

جلسه‌ی دوم برای مربی غافلگیرکننده بود؛ پیش از آمدن او، بچه‌ها تغییرات زیادی را در کلاس اعمال کرده بودند. پای اولیا هم به میان آمده بود، پدر یکی از بچه‌ها برای رنگ کردن درب به مدرسه آمده بود.

به این ترتیب دانش‌آموزان از اولین جلسه کار گروهی و عامل بودن را تمرین کردند. آنچه معلم و نوجوانان کلاس در کنار یکدیگر تجربه کردند، این بود که تغییر تنها شامل موضوعات بزرگ و پیچیده نیست. تغییر برای موضوعات ساده‌ای در فاصله‌ی چند قدمی‌مان هم  قابل اجرا و ضروری است.

مشاهدهی همهی داستانهای ایران