اجرای برنامه ی افلاتون در افغانستان
در حال حاضر برنامهی افلاتون به صورت یک کلاس 45 دقیقهای در هفته در افغانستان اجرا میشود.
از ژانویهی 2011، مؤسسه ی BRAC افغانستان برنامهی افلاتون را بر تحصیلات اجتماعی و مالی کودکان در مدارس جامعهمحور آغاز و برنامه را در چندین منطقه مثل کابل، پروان، بلخ، ننگرهار و هرات اجرا کرد.
در حال حاضر برنامهی افلاتون به صورت یک کلاس 45 دقیقهای در هفته اجرا میشود که در آن هر یک از دانشآموزان یک پسانداز شخصی دارند که یاد میگیرند پسانداز خود را در دفتر یادداشت پساندازهای شخصی خود و دفتر کل کلاس ثبت و دنبال کنند.
پسانداز به عنوان راهی که وضعیت دختران را در کلاس و خانواده ارتقا میدهد:
در مطالعه و بازدیدی که از طرف دبیرخانهی افلاتون در نوامبر 2011 انجام شد، در مصاحبهای با معلمین مشخص شد که برنامه تاثیر مفیدی بر برابری جنسیتی در کلاس و همچنین بر وضع دختران در خانوادهها داشته است. محدودیتهای شدید بر روی فعالیتهای دختران در افغانستان باعث شده است که این برنامه نتیجهی روانی-اجتماعی بیشتری نسبت به سایر کشورها داشته باشد.
معلمان و تسهیلگران گزارش میدهند که پسانداز هم برای بچهها و هم برای والدین آنها لذتبخش میباشد. آنها این کار را جالب دانستند و گفتند که خودشان هم چیزهای زیادی از این برنامه آموختهاند. آنها وقتی آموزش میدهند، احساس میکنند که دانشآموزان کاملاً درگیر شدهاند و همراه با لذت یاد میگیرند که این به معلم رضایت شغلی عمیقی میدهد. آنها همچنین این بازیها و فعالیتها را در خانه با فرزندان خود انجام میدهند.
گفتگوی گروه با بچهها در طول ملاقات با آنها بازگو میکند که آنها از هر دو جنبهی اجتماعی و مالی رشد کردهاند. وقتی از آنها پرسیده میشود که از چه فعالیتی در مورد افلاتون بیشتر از همه لذت بردهاند، اظهار میکنند: یادگیری در مورد پسانداز کردن، در مورد اینکه چطور در جامعه رفتار کنند و با آن مواجه شوند، اینکه باید صادق باشند و باید در مورد دیگران کارهای خوب انجام دهند. به طوریکه یکی از دانشآموزان میگوید: "قبل از افلاتون ما پول خود را سریع خرج میکردیم و الان آن را پسانداز میکنیم". آنها همچنین در مورد آگاهی از قوانین حمایت از کودکان بیان میکنند: کودکان باید به مدرسه بروند، مراقبتهای پزشکی دریافت کنند. ما نباید سرکوب شویم. نباید مجبور به رفتن به جنگ شویم.
در مورد مؤسسه ی BRAC؛ سازمان همکار افلاتون:
مؤسسه ی BRAC به عنوان یک NGO در می 2002 در افغانستان تاسیس شد. این سازمان تجارب خود را برای بازتوانی بعد از دورهی جنگ، به همراه انجمنهای افغانستان به منظور کمک به ارتقای اجتماعی-اقتصادی افراد جامعه به اشتراک گذاشته است.