بیشتر مایل بودم که دانش‌آموزان برای مدتی کوتاه هم که شده به فکر فرو روند و در مورد آینده و اهدافشان فکر کنند تا حداقل خودشان بدانند که از زندگی چه می‌‌خواهند. جالب اینکه اکثراً اهداف نامشخص و مبهم و یا بسیار کوتاه مدت داشتند. مورد دوم اینکه نحوه‌ی برنامه ریزی را کمی توضیح دهیم، چون اکثر بچه‌ها بنا به گفته خودشان در مورد برنامه‌ریزی خیلی ضعیف عمل کرده‌اند.

در مورد تفاوت رویا و هدف صحبت کردیم. از آنها خواسته شد که چند مورد از اهداف و رویاهایشان را نام ببرند، موانع رسیدن به اهدافشان را نام ببرند و افرادی که می‌توانند درباره‌ی رسیدن به هدف‌ها کمکشان کنند، نام بردند.

دو مورد از اهداف مثلاً دانشگاه و تغییر زندگی را انتخاب کردیم و در مورد گام‌های رسیدن به این اهدا صحبت کردیم. متاسفانه به خاطر وجود سه نفر از دانش‌آموزان تقریبا شلوغ مدرسه، در کلاس گاهی بحث از مسیر اصلی خارج و دچار هرج و مرج می شود و باید مجدداً برای برگشتن روال صحبت به مسیر قبلی انرژی بیشتری استفاده نمود. در مبحث طرح درس اگر به نحوه‌ی برنامه‌ریزی بیشتر پرداخته می‌شد خیلی بهتر بود. چون دانش‌آموزان این سن و سال در مدیریت زمان معمولا ضعیف هستند.

بازگشت به صفحه ی گزارش های مربیان